NEW ABC pragnie podzielić się kilkoma wskazówkami, aby ułatwić dostosowanie działań do własnego kontekstu. Kliknij na każdą z nich, aby zobaczyć dłuższe wyjaśnienie z przykładami i dalszymi szczegółami.
Ocena najbardziej odpowiedniego sposobu podejścia do różnorodności językowej i kulturowej.
Zachęcamy do dostosowania działań zawartych w tej akcji do kontekstu i uczestników. Na przykład, nacisk może być inny, jeśli pracujesz nad różnorodnością językową i kulturową z lokalnymi lub od dawna osiadłymi społecznościami migrantów, lub jeśli uczestnikami są niedawno przybyli uchodźcy, którzy mogą potrzebować innego podejścia do odkrywania dziedzictwa językowego i kulturowego społeczności przyjmującej.
Planuj elastycznie i unikaj frustracji, jeśli działania nie przebiegają zgodnie z oczekiwaniami.
Zamiast tego należy pozwolić uczniom prowadzić i ostatecznie przekształcać ćwiczenia zgodnie z ich potrzebami i zainteresowaniami. Na przykład dzieci mogą być zainteresowane wykorzystaniem proponowanych działań do omówienia innych powiązanych doświadczeń i obaw lub do wykorzystania innych sposobów wyrażania swoich punktów widzenia. Dlatego planując działania, staraj się zapewnić różne opcje i przestrzenie do podejmowania decyzji przez uczniów i nie stresuj się w obliczu nieoczekiwanych zmian, ponieważ jest to część współtworzenia.
Nie należy z góry określać, czym są języki, kultury i inne kluczowe pojęcia.
Kierując się zasadami współtworzenia i współpracy, unikaj narzucania z góry ustalonych definicji kluczowych pojęć działania i pozwól dzieciom wyrażać i budować własne rozumienie języków i kultur zgodnie z ich repertuarem i doświadczeniami życiowymi. Zachowaj otwarty umysł i weź pod uwagę, że rozpoczęcie od tego, co jest dla nich istotne, prawdopodobnie sprawi, że Twoje działanie będzie bardziej znaczące i angażujące.
Poznaj okolicę, w której będzie prowadzone działanie, zanim wyruszysz z uczniami.
Pozwoli to zidentyfikować potencjalne możliwości i wyzwania związane z eksploracją przez dzieci podczas wycieczki terenowej, dzięki czemu będzie można lepiej promować i wspierać ich refleksję na temat otaczających ich krajobrazów kulturowych i językowych. Posiadanie wcześniejszego pomysłu na to, co można znaleźć w ich lokalnym kontekście, może być również pomocne w podjęciu decyzji o tym, ile grup należy utworzyć na wycieczkę i ilu dorosłych będzie potrzebnych do ich nadzorowania, a także ile miejsc należy udokumentować na grupę i które obszary mogą być wygodniejsze do zbadania.
Zidentyfikuj angażujące zasoby, które mogą zadziałać jako bodziec do rozpoczęcia działania.
Może to być na przykład teledysk, krótki film animowany lub inny zasób z dziecięcej/młodzieżowej kultury popularnej, który może posłużyć do wprowadzenia tematu różnorodności językowej i kulturowej w atrakcyjny sposób i zachęcić uczniów do rozmowy o ich powiązanych doświadczeniach. Wykorzystanie angażującego „haczyka” podczas pierwszej sesji może mieć duży wpływ na skłonność dzieci do głębszej refleksji podczas kolejnych zajęć. Możesz również wykorzystać ten zasób, aby otworzyć pokój na własne preferencje uczniów.
Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)
Wyrażanie i uznawanie różnorodnych doświadczeń, języków, kultur, manier i sposobów zachowania uczniów.
Wiele rzeczy, które dzieci znają i robią w codziennym życiu, nie jest zwykle widocznych lub uznawanych w szkole, w tym języki, które znają i używają w domu, a także inne cechy i umiejętności. Poszukaj możliwości, aby te praktyki pojawiły się i zostały pochwalone w ramach tego działania, aby dzieci wiedziały, że ich cały repertuar językowy i kulturowy jest ceniony. Można na przykład zachęcać uczniów do używania języków ojczystych w ćwiczeniach i przekazywania kluczowych pojęć swoim rówieśnikom i dorosłym prowadzącym lub do wprowadzania i uwzględniania ich wiedzy kulturowej w ćwiczeniach.
Przetłumaczono z DeepL.com (wersja darmowa)
Umożliwienie dzieciom korzystania z wielu form uczestnictwa
Powszechnie wiadomo, że podejście oparte na ucieleśnieniu i sztuce pozwala uczniom wyrażać uczucia i pomysły, które nie zawsze pojawiają się za pośrednictwem innych kanałów. Podczas planowania zajęć należy użyć wyobraźni i zachęcać uczniów do uczestnictwa poprzez różnorodne i kreatywne formy, które wykraczają poza typową dynamikę szkolną, zwykle opartą na wypowiedziach ustnych lub pisemnych. Na przykład można uwzględnić miejsca na rysowanie jako alternatywę dla pisania dla tych dzieci, które nie posługują się jeszcze biegle językiem szkolnym, lub zachęcać do korzystania z odgrywania ról, gier, śpiewu, tańca i innych sposobów wyrażania, które mogą poszerzyć szanse wszystkich na uczestnictwo.
Zapewnienie przestrzeni lokalnym artystom, aby umożliwić dzieciom kontakt z różnymi formami ekspresji.
Angażującym sposobem na otwarcie przestrzeni dla kreatywności uczniów i ich udziału w tym działaniu jest zaproszenie jednego lub kilku lokalnych artystów do podzielenia się swoją pracą i zaangażowania uczniów we wspólny występ artystyczny. Taka wymiana może pomóc uczniom poznać różne formy twórczości artystycznej, które mogą być dla nich dostępne i ich możliwości wyrażania siebie.
Bądź wzorem i częścią refleksji
Wykorzystaj to działanie do refleksji nad własnymi doświadczeniami językowymi i kulturowymi oraz podziel się swoją historią z uczniami. Na przykład, stwórz własną relację autobiograficzną i podziel się nią z uczniami, wyjaśniając trajektorię swojego życia w odniesieniu do języków, odmian i kultur. Oprócz bycia wzorem dla ich refleksji, możesz być zaskoczony własnymi odkryciami!
Ostrożnie kieruj działaniami, aby rozsądne kwestie, które mogą się pojawić, mogły zostać omówione i poddane krytycznej weryfikacji.
Nie zdziw się, jeśli zamierzona refleksja nad różnorodnością językową i kulturową doprowadzi dzieci do wyrażenia swoich opinii lub obaw dotyczących innych rozsądnych tematów, takich jak rasizm i inne formy dyskryminacji. Może się również zdarzyć, że podczas zajęć dzieci wyrażą swoje własne uprzedzenia językowe i kulturowe oraz stereotypy dotyczące niektórych języków, akcentów lub społeczności. Zamiast unikać tych tematów, postaraj się przygotować i wykorzystać je do krytycznej refleksji.
Gotowość do przekierowania dyskusji uczniów z powrotem do głównych punktów.
Do tej pory zalecaliśmy, aby być elastycznym i pozwolić uczniom kierować się ich zainteresowaniami. Może się jednak zdarzyć, że ich inicjatywa zaprowadzi ich daleko od głównych tematów i celów propozycji, w kierunku, w którym mogą stracić okazję do refleksji nad różnorodnością językową i kulturową wokół nich. W takim przypadku można przygotować pewne strategie, aby przywrócić ich do tematu, na przykład dzieląc się osobistym doświadczeniem i prosząc o opinię lub wyświetlając angażujące zasoby audiowizualne, które mogą promować dyskusję grupową.
Jak największe zaangażowanie rodzin i innych członków społeczności szkolnej lub lokalnej.
Planując działania, należy pomyśleć o możliwych sposobach zaangażowania rodzin uczniów i szerszej społeczności zarówno w proces działania, jak i w wyniki końcowe. Można to zrobić, prosząc uczniów o wyjaśnienie lub wdrożenie niektórych działań w domu (na przykład mogą stworzyć językową biografię członka rodziny) i przekazanie informacji zwrotnych podczas sesji. Zaangażowanie rodziny można oczywiście promować, organizując pewnego rodzaju prezentację końcową dla rodziców, rodzeństwa, przyjaciół i reszty społeczności szkolnej i pozaszkolnej, tak jak to zrobiliśmy w naszej akcji.
Zachowaj trochę czasu po każdym ćwiczeniu i na koniec projektu na wspólną refleksję.
Może to być ważna przestrzeń do połączenia wykonanej pracy i doświadczeń przeżytych podczas każdej sesji z głównymi celami działania. Podobnie jak w poprzednich wskazówkach, można tu również wykazać się kreatywnością i zaproponować różnorodne i dynamiczne formy krytycznej refleksji, tak aby każdy znalazł sposób na uczestnictwo. Jeśli w każdej sesji nie ma zbyt wiele czasu na właściwą zbiorową refleksję, można użyć pewnego rodzaju „przepustki wyjściowej”, prosząc uczniów o podzielenie się jednym słowem lub krótkim komentarzem na temat tego dnia przed opuszczeniem sali.
Kraj testowy
Rodzaj działania
Wiek dzieci
